Bir Gölge Gibi Şiiri - Aşiyani Sukut

Herkese unuttum diyorum, fakat ruhum bir gölge gibi,
Geçmişin izinde sürükleniyor.
Unutmak bir kuşsa, kanatları kırılmış bende,
Ve aşk, zamansız bir rüzgâr gibi içimde esiyor hâlâ.

Öyle bir özlem ki bu,
Sonsuz bir denizin susuzluğu gibi…
Nefes almak mı?
Hayır, bu dünyada bir yankı gibi yaşıyorum,
Ve yankı her defasında senin adını taşıyor.

Ah, kaç kez kırılır bir kalp?
Görmedim, fakat hissettim her çatlağını,
Bir mermer sütun gibi parçalandım sessizce.
Sen sustun, zaman sustu,
Ama ben hâlâ çığlıklarla doluyum.

Ne hayal ettiğimi unuttum belki,
Ama gerçek, bir bıçak gibi ruhuma kazınmış.
Ve kırıklıklar…
Onlar, yıldızsız bir gökyüzü gibi içimde.

"Sen" dediğim ne varsa,
Bir zamanlar sonsuz sandığım,
Ama şimdi bir uçurum gibi karşımda duran…
Bir düş, bir hiçlik, ve her şey.