Susturup durma tüm sözcüklerini suskunluğun kıyılarında,
Masmavi ümitlerini bırakma karanlığın gölgesinde.
Terketme iç sesini son rıhtımda.
Şehre yalnızlık çöktüğünde göç etme sakın kendinden.
Bir bakarsın ki gökkubede bir mavilik aralanmış siyaha boyanmış pencerelerde,
Bir sıcak mevsim konmuş soğuk parmaklıklara
Bir gerçeklik değmiş düşlerine,
Ve mutluluktan yana bir masal olmuşuz takvimlerde, kitaplarda, sonsuzlukta...
Kayıt Tarihi : 18.2.2022 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!