Bir Garip His Şiiri - Ümit Şahbaz

BİR GARİP HİS

Küçük düşünüp, büyük laflar mı ettim acep
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi
Attığım taşlar oysa yerini tutardı hep
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

Benim de türlü türlü hallerim vardı eskiden
Yatırsan da gözü uzaklara gelmez ki artık giden
Ne olur, tutsun elimden varsa bu hali bilen
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

Göz titrek, gönül titrek bilmem nasıl doğrulayım,
Sanki boşu dolmaz, dolusu almaz bir kovayım.
Daha gün doğmadan tutmaz oldu elim ayağım,
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

İstemem ufku, geriver simsiyah perdeyi
Asırlık şamdan benden alır mum gibi erimeyi
Yanarım Marmara çırası gibi bilmem ne deyi
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

Atıp bir kenara hem gelmişi hem de geleceği,
Çarp her şeyi fikrin yüzüne buysa şayet gereği,
Bir sancı ki, gülle gibi tokat sızlar burnum direği
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

Kapansam secdelere, kalkınca olur mu yüzüm ak
Saçım başım yolsam, yoldursam yumak yumak
Dalınca bir lahza başımı dövüyor tokmak,
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

Ne hayale benziyor bu his, ne de gerçeğe
Ne sözü sığıyor, ne saza, ne bir kelimeye
Kah vurur öldürür, kah fırsat verir gülmeye
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

Elde bu his, dilde bu his, gönülde bu his,
Sanki durup durup şansımla oynuyor bahis
Vurup şah damardan beni bana ediyor hapis
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

Ve sonra, ve sonra kendimce….

Derim ki, bazen, çek restin başını diyar diyar,
Yasla gönlümü göğsüne al sana eş al sana yar
Daha gün ortası boynum bükük ihtiyar
Hey Hak! Bir garip his ki, kemiriyor içimi

28/05/2009