Canım Çok Sıkılıyor Şiiri - Ümit Şahbaz

Hayat tıpkı bir mengene bense pamuk
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.
Bazen can sıkarım kimi zaman yumruk
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.

Ne esen rüzgar ne de sicim gibi yağmur
Serinletmez içimi yüreğim hep mağrur,
Mıhlarım gözümü tavana öylece durur
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.

Her an sınırım ay tutulur, güneş tutulur,
Daralır, bunalır; içim içimde kaybolur.
Sonunda yüzüme ince bir hüzün konur,
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.

Kah açılır, kah kapanır huzur-u perdem
Çöker üstüme sımsıkı kusursuz matem,
Allah’tan bu hali düşmanıma dilemem
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.

Başıyla, sonuyla gitti; saldım tebessümü
Hayra yoramadım, rüya olsa gördüğümü
Ya Rab! Kim çözer içimdeki bu kördüğümü
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.

Gözde huzur, gönülde huzur yokmuş madem
Sanki vura vura oyulmuş gibi sinem
Sıkarım dişimi bir kez olsun inlemem
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.

Ve sonra ve sonra kendimce;

Çekilir el ayak, hayalin başucuma oturur,
Dalınca bir lahza o da kendinden kaybolur.
Birazcık gülmek istesem sanki içime dokunur
Bildiğin gibi değil, canım çok sıkılıyor.