Bir garip baş Şiiri - Muhammed Gözübüyük

Efkarlıyım yine bu gün yok bir iş
Gurbet diyâr'ında bir çile'li baş.
İçimde sıkıntı karanlık ve loş
Ağlamak isteğim çabalarım boş.

Ne yapıp etsemde hiç faydasızmış
Düşmez gözden billur iki damla yaş.
Gezip dolaşıyorum meydan bomboş
Ayaklarım taşımaktan yorulmuş

Hiç bir teselli'den huzur bulmazmış
Gurbet elde sürgün bir yaralı döş
Belki şiptar’ca öğrenirim üç beş
Bana huzur vermez böyle garip iş

Zaman geçip gider sermâye'm bir kuş.
Gerektirir insan olmam dik duruş
Yapmam gerekir sadra şifâ bir iş.
Yazıyorum kendimce bir kaç kelam

Rahat'latır belki beni çok zor'muş.
Şiir yazmak için kültür gerekmiş.
Umutsuz değilim üstad söylemiş
Hasta annesini ziyâret etmiş

Bir genç kızın,şiir'lerin okumuş.,
Çocuk olacağım ben şair demiş.
Görüyorum eşsiz eserler vermiş
Bu işin sırrı azimle yazmakmış

Büyük şâir ilk yazdığın atarmış.
Ulaştığı yere kendi şaşarmış
Bu kutsal bir görev yüce eylem'miş
Peygamber'im diyor öyle oh ne hoş

Edebi söz'şiir hikmetten'imiş.
Davamız çok büyük bu külfetli iş
Bu yola azimle hep gitmeliymiş
Gün gelir huzura belki erer'miş.

Hırçın denizler gibi bu çırpınış.
Umud ediyorum,sükun bula baş
Gurbet diyâr'ında huzur olmaz iş.
Hayatlarımızda gurbet ayrılış

Bahar geçer sevdiğim sonrası kış.
Görmeden sevişmek gerçek sevda'ymış.
Sevdâ'nın güzeli karşılıksızmış
Bayram'ların sevinçlisi özlemmiş.

Aşk'ın bedeli ölümden acıymış.
Sevgi'nin cezâ'sı hasret özlem'miş.
Aşkın en temizi yanıp kavruluş
Od yakıp geçiyor etme aldırış

Aşk ateş'i od' dan da çileliymiş..
Kimseye eğilmeyen çileli baş
Ecel gelir Allah'a eğilirsin son iş.