Puslu bir şafak vakti hava ayazmı ayaz
Gölgesini peşinden sürüklüyordu sert poyraz
Yalnızlığı köhne bir sandala yüklemişti
Özlemlerini sahipsiz rüzgarlara bırakmıştı
Bir tiryakinin tütünsüz yolculuğuna adanmıştı
Özlemi çığ gibi üzerine geliyor o ise dalmıştı
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
