Bir köyde çiftçi emmim
Kuvvetli bir toprağa
Cılız bir fidan dikmiş
Bakım ve toprak güzel
Gün geçtikçe serpilmiş
Ne verildiyse kendine
Yemiş içmiş bitirmiş
Almış başını gitmiş
Daha üç yaşında iken
On yaşlı gibi görkem
Bir o kadarda
Kendini beğenmiş
Çiftçi bakıp dururmuş
Yine bahar geldi
Ne ortada bir çiçek
Ne de niyet var meyveye
Umursuz bizim ağaç
Ekmek elden su gölden
Giden çiftçi emmimin
Kese ve yüreğinden
Yalvarmış ağaca
Tek bir meyve ver bana
Bak ne emekler
Sevgiler verdim sana
Yok dermiş bizimkisi
Olmaz da olmaz şimdi
Çiftçi çıkmış çileden
Yapacağımı bilirim
Sen ettin kendine
Baltayı kaptığı gibi
Vurdukça vurmuş
Ağacın bedenine
Bir iki üç demiş
Çiftçi evine gitmiş
Acı ve ürpertiyle
Bizim ağaç sarsılmış
Yok olma endişesi
Benliğini kaplamış
Hiçte parlak değil
Bunun sonu anlamış
Bırakmış bencilliği
Tüm gücünü toplamış
Güzel çiçekler açmış
Meyve vermek için
Çabucak hazırlanmış
Çiftçi emmim bakmış ki
Ağaç bembeyaz çiçek
Gülümsemiş içinden
Zoru görmeden gerek
Vermeli yüreğinden
Severek isteyerek
Kayıt Tarihi : 27.1.2007 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
karşılıksız almaya alışmış insanlara ithafen yazılmış bir benzetme....
Değerli yazarını can-ı gönülden kutluyor en içten saygı ve sevgilerimi sunuyorum...
Bizim ağaç sarsılmış
Yok olma endişesi
Benliğini kaplamış
Hiçte parlak değil
Bunun sonu anlamış
Bırakmış bencilliği
Tüm gücünü toplamış
Güzel çiçekler açmış
Meyve vermek için
Çabucak hazırlanmış
Çiftçi emmim bakmış ki
Ağaç bembeyaz çiçek
Gülümsemiş içinden
Zoru görmeden gerek
Vermeli yüreğinden
Severek isteyerek
sevgiyle kal arkadaşım.
TÜM YORUMLAR (55)