Bilmiyorum bende mi bütün kusur kabahat
Bir kerecik gülmüyor benim yüzüme hayat
Şimdi çıkmaz yollarda durmadan koşuyorum
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum
Sabır en büyük silah sükut bir tek limanım
Gençliğim harcanıyor tükeniyor zamanım
Bu nasıl bir tehammül ben bile şaşıyorum
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum
İsyana gücüm yoktur kırık kolum kanadım
Mutluluk getirmiyor ne sabrım ne inadım
Öyle hüzünlüyüm ki dolup ta taşıyorum
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum
Katlandığım bu çile mazinin hatırına
Yoksa çeker giderdim kıymet bilen birine
Yalnızken yatağımda her gece üşüyorum
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum
Tattığım bu dramı kimseye söyleyemem
Aşksızlıktan ölsemde yeniden sev diyemem
Bunca badireleri zorlukla aşıyorum
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum
Kayıt Tarihi : 10.3.2010 12:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!