Bırakıp gittiğin yerlerdeyim hep
Susuz
Güneşsiz bir tohum gibi,
Giyilmiş sabahların içinden akıyorum
Işıkların örselediği
Güzlerin sesiyle;
Bir dün
Bir dönülmez yolculukların
Kıyısında duruyorum,
Elimi kaldırsam
Yanık
Yıkık bir gülümseme
Dudaklarıma gelip oturuyor,
Çağrılmamış çocuklar gibi kırgın
Hani dokunsan
Kızsan diyorum
Kirpiklerini örsen içimdeki sevgiye
Salıvermesem
Bakışlarının kuşlarını
Ürkek
Şaşkın söğütler gibi
Sarkıtsam dallarımı gecelerime
Unutulmuş kıyılardan sürüklenip gelen kumlarda
Kendi ırmağımın düşleri olsa
Dünün bir tarihçesi
Okunmadan yırtılıp atılan
Kirlenen
Örselenen sabahları
Çözsem kirpiklerinin ağından
Acının duvarında zincir izleri
Sürüklenir ardımdan
Kaldırımlarda ölü kent izleri
Kayıt Tarihi : 26.10.2002 01:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!