Bir adın var dilimde, her nefesin sonunda yankılanan,
Söylemeden bile anlıyor seni bu gönül, suskunluğundan.
Kış gecesi gibi üşüyor bazen kalbim,
Ama senin ismini anınca, sanki bahar doğuyor içimden.
Belki bir umut kalmadı, belki sen dönmezsin,
Ama ben hâlâ aynı duayı ederim, her seferinde sessizce.
Kaldıramam başımı göğe, utanırım özlemimden,
Çünkü Yaradan bilir, seni anmadığım bir dua yok bende.
Geceleri yıldızlara anlatırım seni,
Onlar bile dinler sessizce, sanki tanırlar yüreğimi.
Kalemim yazarken titrer ellerim,
Çünkü her kelimede sen varsın, gizli gizli...
Biliyorum, ihtiyacım olan tek şey sensin hâlâ,
Ne nefes, ne umut..sadece sen, dua kadar saf bir sevda...
Kayıt Tarihi : 15.10.2025 06:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir İmkansız
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!