Bir dramatik şiir Şiiri - Süleyman Kılıç 2

Kadın"seni seviyorum,sensiz ne yaparım." dedi
Adam "Ben de seni ,elini yüreğine koy ,beni hissedersin."dedi
Kadın , sessiz ve derinden gözyaşlarını akıttı
Bir kor gibi yanan yüreğine, yüreği benzin almış gibi körüklendi
Adam iki polis arasında elleri kelepçesiz
ve çok uzaklara dalarak yürüdü
Kelepçe yüreğine vurulmuştu bunu polis de biliyordu
Adamın suçu, gül yetiştirmek yani bahçıvan olmak
Bahçesinde dikenlere yer yoktu olanlar da güle döndürmekti
Ve kadın camdan aşağı bakarken
Adamın gözleri de yukarıya kaydı
İki polis de adamın suçundan emin değildi
Ve adam uyuyan iki çocuğunu düşündü
Gece yatarken baba vardı uyanınca baba olmayacak
Adam bunu düşündü ve hüzünlendi
Adamın,kadına diyecek o kadar sözü vardı ki
Ne dil ,ne gönül ne de zaman izin verdi
Adam , kadını yüreğiyle götürdü
Kadına yine hicran düştü,
Kadın ve çocuklar kaldı
Bir seferberlik zamanında habersiz geçen günlerden sonra
Bir telefon çalmıştı,kadın ağlamaklı cevap verdi
Yoksa geliyor musun ? Suçsuz olduğunu biliyorum
Adam"Canım üzülme bir müddet olmayacağım."
Ben iyiyim,siz rahat olun mutlaka bir gün geleceğim
ıhlamurlar çiçek açtığı zaman,diyor şair
Ne olur bana da zaman sorma kışta geleceğim
Adam da biliyordu bu ülkede her mevsim kış
Yani bir gün gelecek geldiği gün yine kış olacak
Bir adam bir kadın iki çocuk hikayesi bitmez
Bitmiyor,
Adam şöyle bir baktı yillarca okuduğu okullar
Kitaplar ve okuyanın başına gelenleri yaşıyordu
Okumanın düşünmenin bedeli bu olsa gerek
Tahir kemal,Nazım Hikmet,Yaşar Kemal
Stefan, Gogol ,ve daha kimler düşününce
Düşününce cezalı oluyorsunuz
Adam , düşündükçe rahatladı
rahatladıkça düşündü ve
Ve bu ayrılıklar ne ilk ne de son deyip
Emin düşüncelerle yatağına uzandı
Bir tiyatronun içinde olduğunu düşündü
Rolü ne bilmiyor sahne dekor senarist kim
Hiç önemi yok gül yetiştirmiş gül kokusuyla
Gül yetiştiren adam ve kötü adamların hikayesi
Kadın , çocuklarıyla bir anne şefkati ile
Yine kaldığı yerden devam ediyor