Bir de Kahverengi Gözlerin Vardı

Her hâlin başkaydı, sana özeldi
Yüzün ışıl ışıl hayat yanardı
Suretin güzeldi, ruhun güzeldi
Burnun fındık, gönlün dünya kadardı
Bir de kahverengi gözlerin vardı.

Şuh gülüşlerinde inci dişlerin
Köhnemiş dünyama neşe sunardı
Hâlin manalıydı, bakışın derin
Sesin çağıldayıp coşan pınardı
Bir de kahverengi gözlerin vardı.

Bir sen vardı sende sırlar içinde
Nâmahremdi bana perdenin ardı
Hendekler, kuleler, surlar içinde
Ne zaman meyletsem, kapı duvardı
Bir de kahverengi gözlerin vardı.

Ben gazel dökerdim hazan çağında
Senin dallarına kuşlar konardı
Has güller açardı gönül bağında
Bir seher serini, bir nevbahardı
Bir de kahverengi gözlerin vardı

Gidişinle oldu his dünyam talan
Kuşluk coşkusunda günüm karardı
Bu yarım öyküden yanıma kalan
Bir kalem, bir çakmak, bir kehribardı
Bir de kahverengi gözlerin vardı.