Bir Damla İstanbul

Her gün dönüşümünde,
Gündüzün geceyi kollarıyla sardığı anda.
Karışır aklım alacakaranlığa.
Bir damla İstanbul,düşer avuçlarıma.

Yorgun ve solgun sallanır ordan oraya.
Çiselenmiştir umutların omuzlarında.
Ters hızda direnir,yıkılan insanlara,kayan ağaçlara.
Gündüzün geceye dönüp zamanın sıfırlandığı anda.
Bir damla İstanbul bezgin düşer avuçlarıma.

Koşumlarla sürülen trafik ağlarının dar geçitlerinden.
Çamur bileşiği çukur kulelerinden.
Çakmak çakmak tutuşmuş insan selinden.
Bir damla İstanbul düşer avuçlarıma.

Yıldız kıskaçlarında salınan,Kız Kulesi'nden.
Ay aksi yakamozla dertleşen Boğaz Köprüsü'nden.
Eteklerinde oturan Hisar Kalesi'nden.
Bir damla İstanbul düşer avuçlarıma...