Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
bu kadar insana yazık oldu sorumsuz insanların yüzünden eve ekmek götüreceklerdi umutları yarınları düşleri vardı hepsi yarım kaldı duyarlı yüreğinizi kutluyorum kaleminizin ışığı hiç susmasın sayğılarımla
Karanlıkta iş yapamıyorsunuz şimdi, değil mi?
Işığınız söndü çünkü, bedeniniz yundu yıkandı
Aklandınız, paklandınız, bembeyaz elbiselerinizi giydiniz
Bir daha kömüre el sürmek gelmiyor içinizden
Sürmeyiniz zaten, bir daha el sürmeyiniz kömüre
Yüreğiniz gibi temiz kalsın elleriniz
Siz zaten çok temizdiniz
Hiç kirlenmediniz, kirletmediniz
İşte bu yüzden öldünüz, bu yüzden eksildi sayınız...
Ne desem şimdi Rukiye hanımcığım?... Yüzümdeki o incecik tüyler bile diken diken oldu özellikle yukarıya eklediğim bölümü okurken.
Asla giz değil onca canın ecelsiz ölümü. Ne kadar, ne kaza. Sadece ihmal, önemsemezlik, vurdumduymazlık, görevi kötüye kullanma, daha çok kazanma hırsı...Saysam örnekler çoğaltılır da, saymak istemiyorum...Yazık!... Çok yazık oldu. Hepsini rahmet ve minnetle anıyoruz. Duyan yüreğiniz dert görmesin. Kaleminiz hiç susmasın ama, aydınlık, mutlu yarınların şiirlerine. Sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta