http://dusunceuretelim.blogspot.com
Her sofrada on beş kişi,
Tek kazan da yemek yeriz.
Kimse bilmez böyle işi,
Bir çuval da ekmek yeriz.
Hepsi dağdan ve bayırdan,
Kaçan gelmiş bir çayırdan,
Gülşehirden,panayırdan,
Bulup alır çörek yeriz.
Kimi imam,kimi hukuk,
Pişe,taşa kardeş olduk,
Tamamından vefa bulduk,
Biz buna da sevmek deriz.
Anasız var,babasız var,
Garip kalmış parasız var,
Mustafa dan bir yıldız var,
Birlik olup börek yeriz.
Bir konakta otuz ışık,
Kimi mecnun kimi âşık,
Biri efe,ben sarmaşık,
Bulamazsak kepek yeriz.
Arpacıda bu âlemde,
Şükür yazar her kalemde,
Belki hayat düzleminde,
Bir araya gelmek deriz.
Hasan Arpacı,1975,Ankara
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 26.3.2019 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!