Bir Çocuk Gözyaşında Dirilir Öfke

Serçelerin gözlerinden akan
Neşeli cıvıltılar terk etti;
Gençlik yıllarını düşlüyor şimdi
Karanlığa göz kırpan yarasalar.

Oynak uçuşlarına tünedi güvercinler,
Akşamın alaca karanlığında dem tutar.
Sessizliğini bozar gecenin
Bir yarısında yalnızlık;
Öksüz bakışlarında demlenir bir çocuğun
Masum bakışlarında yürür zaman;
Uzanır uzanabildiğince dünden
Bugüne kadar…

Ellerlinde kalır umut beklentileri,
Yorgunluğu okunur yılların şimdi,
Gizemli bir hatıradır yürekte kalan…

Tadı tuzuna karışır dün, bugün ve yarınlar;
Çetelesi karışır zamanın ıssızlığında,
Hayalinde yaşamıştır bunca zaman,
Bir çocuk gözyaşında dirilir öfke;
Dünden bugüne mazide kalan…

Şimdi dökülür kaldırımlara bakışlarım,
Yağmur bulutları hiç gitmez yanaklarımdan;
Ağlamaklı düşlerin hayalleri şaşırır,
Gönül bağında beklemektedir düşler;
Boğazıma kilitlenir bir feryat;
Haykırmaya utanır zaman…

Bir keklik sekişinde yürür adımlarım,
Ya bir anıyı hatırlar, ya bir anı yaşar;
Gizeminden kurtulamaz bir türlü,
Bir bahar hatırasıdır o günden kalan;
Bir cennet de değildi aranan; hayır! ..
Bir elmanın yarısıdır sadece;
Bir elmanın yarısıdır Havva’dan kalan…

Yasak meyveler; şimdi yalnız mıdır? ! ..
Gözlerin uzak mıdır bakmaya bir an? ! ..
Pişmanlık değil bu benimkisi;
Evet! .. Yeistir beni saran…
Umut köprülerinde asılı kalır;
Sürükler bir heyecan…