Bir Cingöz'üm Vardı Şiiri - Ahmet Kelebek

Bir kuşum vardı
Adı Cingöz’dü
Bilmeyenler onu,
Bir şeye benzetmezdi,
Kimi karga,
Kimi karga yavrusu derdi,
Kargayada benzerdi.
Başı kara,vücudu gri,kuyruk altı sarıydı
O bir şark bülbülüydü.
1988 yılı nisan ayında,
Siverek’te onunla yavruyken tanıştık
İlk zamanlar yanında bir kardeşide vardı
Onları besleyip büyüttük,
Yaramaz olduklarından,
Birinin adını Cingöz birinin adını Cimcime koyduk
Onların yaramazlıkları evin neşe kaynağıydı.
Evde bulunan sigaraları paketinden çıkarıp parçalarlardı,
İskambil kağıdını sanki oynuyormuş gibi dağıtırlardı
Yaramazlıkları saymakla bitmezdi,
Hiç birbirlerinden ayrılmazlardı,
Edi ile büdü gibi kavgalarıda eksik olmazdı.
Bir tatilde onları Fatoş halasına bıraktık,
Bir gün evde yalnızken cimcime banyoda yıkanmaya kalkınca kurnada boğulup ölmüş,
Cingöz yalnız kaldı.
Cingöz sanki insan yaratığı bir kuştu,
Öterken konuşur,sevinirken kanat açardı,
Benimle muhabbet eder,istersem oynardı.
İstersem benimle kavga ederdi.
Eve misafir gelince hiç misafirperver değildi,
Onu önce yanaklarından öper,sonra döverdi.
Bizimle piknik yapar,gezer tozardı,
Sabahları gün ağarırken,baba kalk diye bağırır,
Kalkınca kanat açıp sevinirdi,
İşe gidince uğurlar üzülür,
Eve gelince kanat açıp sevinirdi.
Sanki ben onun gerçek babasıydım,
Arabanın sesini tanır,ayak sesimi duyunca bağırır,
Islığımı duyunca sanki çıldırırdı.
Kucağımda bebek gibi uyur,sırt üstü yatardı.
Uzun tatillerde Fatoş halasına bırakır,
Kısa ayrılıkta olsa bana küserdi.
Siverek,Çaycuma ve Malatya tayin yerlerinde
yabancılık çekmedi,
Biz işte iken o sanki evi beklerdi.
Kışın sıcak yerde,yazın serin yerde,sıkılmasın diye
pencere kenarına kafesini korduk.
Tarih 30 Haziran 1998,günlerden Salı,
Sino’yu savaş dispanserine götürdük,
Akşam eve döndüğümüzde,sanki hepimiz verem olduk,
Dispansere giderken cingözü balkonda unutmuştuk,
Hain güneş gelerek,cingözü bizden almış
Kavurucu sıcaklığı ile sanki beynini kurutmuş,
Kafesinde cansız kalmış,
Güneş onu bizden almış,
O öldü sanki dünyam kararmış
10 yıllık can dostumuz yok artık,
Bir varmış bir yokmuş,
Bir zamanlar bir CİNGÖZ varmış.

Şiirin hikayesi:Güneyde bulunan arap bülbülünü yavru iken alıp büyüterk 10 yılı aşkın aile ile birlikte yaşamı,ona ne kadar alışkın olduğumuzu,hayvanda olsa ailenin bir parçası olduğu,sağ iken neler yaptığı,ölümünde ne kadar üzüldüğümüzü ifade etmektedir.