Meçhul Şiiri - Ahmet Kelebek

İstanbul dünyada yaşayan her çeşit insanın yeridir,
İnsanın en iyisini ve adisini bu şehirde bulursun,
Güzelliğine diyecek yok,
Gezersen her çeşit tabiat güzelliğini görürsün,
Bu şehirde öyle bedbaht bir hayatım varki,meçhul!
Bana en güzel yerler dahi kötü görünüyor,
Yazık şu geçen genç ömrüme,
Acırım benim gibilerine,
Ot kurur,çiçek solar misali,
Biz gençlerde bu evrenin kanunu gibi soluyoruz,
Bunun altında bir ümit,
Benimde gönlümde bir ümit ışığı,
Bu ışık belki sönük,belki parlaktır bilinmez.