Bir Boşluk Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Bir boşluk içinde bir beden
İçinde ben denilen
Uğultulu kulakları
Bir yumruk boyar
Kan kırmızısına
Gece gündüz durmadan
Vakti saatine kadar

Ona emanettir aşklar
Ne gören göze
Ne konuşan dile
Nede aşkı saran kollara
Ona emanettir
O durmayınca can çıkmaz
Çıkmayan candan ümit kesilmez

O yüzden
Aşk da aynı otakta, Hakk da
Her şey Hakk'a çıktığı gibi
Her damar kalbe çıkar
Kalbe giden binlerce yol var
Aşka olduğu gibi