Bir Bir Kaybolur. Şiiri - Evrim Evrensel

Gün be gün geçmektedir devranın,
Yürüdüğün yollar bir bir kaybolur.
Düz yolda çöker olur kervanın,
Serildiğin mallar bir bir kaybolur.

Küser senden bir bir ömür dağların,
Gazel olur döker yaprak bağların,
Bir yalana döner gençlik çağların,
Sürüldüğün iller bir bir kaybolur.

Yalnıza bırakır oğul'la kızın,
Güldüğün demlere dolacak hüzün,
Sarp dağlara döner ovanla düzün,
Serindiğin çullar bir bir kaybolur.

Saçların aklaşır,diz bağın tutmaz,
Yaren yoldaşların gelip el atmaz,
Kırışır yüzlerin cananın bakmaz,
Gençliğin izleri bir bir kaybolur.

Dostların çekilir,çıkar düşmanın,
Böyle dosta yazık olur şaşmanın,
Nafileye gelir zorlar aşmanın,
Göründüğün kullar bir bir kaybolur.

Sanarsın ki seni hiç görmemişler,
Sofranda lokmanı hiç yememişler,
Ne gelenin ne gidenin demişler,
Söylediğin sözler bir bir kaybolur.

Dünyada bıraktım sırdaşım sazı,
Derunu derdile çekerim sızı,
Evrim Evrensel der hey gidi sizi,
Ahvali hallerin bir bir kaybolur.