Bir başka oluyor annelerin mutluluğu!

Yine yoluma çıktılar,
Yeşil yapraklar arasından kara gözler,
Benim dayanılmaz aşklarım!
Böğürtlenler.

Nedir benim sizlerden çektiğim
Her mevsimde
Sizi, neden arar gözlerim.
Suratımda tokat sızısı
ve yanar yüreğim.
Haberiniz var mı?
Babam elini alıp gitti,
Artık tokat yemeyeceğim.
ama yine,
Suratımda tokat sızısı
ve yanar yüreğim.

Elime ilk sapanı aldım
Dolanmaya başladım etrafınızda
Yapraklarınız oynayınca yavaşladım
İlk kuşu vurdum aranızda.
Benden;
o güzel kuşu gizlemediniz
aşk böyle bir şey demek
bana karşı cömerttiniz.
sizde ortak oldunuz cinayete
aşk uğruna cinayet işlediniz.

Gururla koşup gösterdim babama
kanadından tuttuğum kuşu
Aynı anda, bir tokat indi suratıma,
savruldum
kuş bir yana, ben bir yana
yaş doldurmuştu gözlerimi
ayağa kalktığımda.
‘’Bu vurulur mu oğlum,
bu bülbül’’ dedi.

Benim her işim ters
iyi bir şey olsaydı
hedefini bulur muydu ilk atışta?
kötülükmüş yüreğimin arkadaşı
Hak etmiştim o tokadı.

Kuşu görünce sizleri öpmedim ya
Düşürdünüz beni tuzağa.
Hiç, bülbüle de mi acımadınız?
Siz de, ortak oldunuz tokata.

Nasıl başladıyla öyle gidiyor hayat
Şimdi de, ne zaman çıksam durağa
Beklemediğim bütün otobüsler gelir,
Benimki gelinceye kadar,
Kara sular iner ayağıma.

Benim dayanılmaz aşklarım
Böğürtlenlerim.
Yine bir gün, yemeklik,
Yağ almaya yollamıştı babam.
Evde misafir vardı üstelik
Gözleriniz öyle parlıyordu ki bana bakarken
Hemen geçiverdim kendimden
Zamanla anlaşmışsınız, anladım!
iki dakikaya sığmış, iki saatım.

Bana karşı öcleri neydi, bilemiyorum
öyle dalmışım ki, sanki rüyadaydım
Babamın sesi, ve sese döner dönmez,
Suratımda bir ses duyuyorum.
Aynı yerde, bu ikinci tokat,
Ve ağlıyorum.

Ağlayarak,
Koştum cankurtaranım, abime
‘Ne oldu? ’ diye sordu.
‘’Hiç suçum yokken babam vurdu’’ dedim.
‘’Öyle miii? ’’ dedi
Yavaş yavaş, cebine soktu elini
Kara kaplı yuvarlak cep aynasını çıkardı
Suratıma doğru tutup ‘bak! ’ dedi.
Suratımı görünce anladım hatamı
Palyoçalar gibi boyalı suratım.
Babama karşı ortaya çıktı yalanım,
Hıçkırıklarım daha da arttı.
öyle büyüktü ki ona saygım...
Bir daha babamın yüzüne bakamazdım.

Bundan mı, neden acaba?
Yıllarca babamı göremedim bir daha
Kaptırmıştım kendimi siyasi rüzgarlara
Aramalar, baskılar, baskınlar!
ezilmesinler dedim,
ciğeri beş para etmez adamlara
İrtibatı kestim evle,
Zarar gelmesin diye onlara...

İnandırıcı olsun diye
Ters davrandım babama
‘’Oğlun değilim!
Bir daha beni arama! ’’
Bütün köyüm inandı
kötü evlat olduğuma
ama bunun aileme faydası olmadı
yirmi yıllık ayrılık yetmedi buna
onlarda...
katlanmak zorunda kaldı, acılara.

Bütün bu geçmişi hatırlattı bana
Aşkım! Böğürtlemlerim...
hafızalarım benim...
Ne zaman dönsem çocukluğuma
Arıyor sizi gözlerim.
Ama bu söz de, neyin nesi?
Ben hiç adam olmadım ki.

Vaz geçemiyorum ben sizden
Bu defa yine
Daha eve gitmeden
Siz çıktınız önüme
Dudaklarım sulanmaya başladı
Sizi görünce.
Şehvetle saldırdım üstünüze
Sizden ayrılınca,
sokakta beni görüp, gülenlere.
Ben de şüpheyle baktım
Çoğu ispiyoncu diye...
Aklıma gelmedi mor bıyıklar
Esirgedim selamı bile.
Güce tapan yalakalar
Bir selam diye
şimdi,
bakıp dursunlar gözlerime.
geçersiz, anneme şikayetleri.
koymam onları adam yerine.

Bir yıllık aradan sonra
Morlara boyanmış girdim eve
Alaycı bir bakış vardı
ev halkının gözlerinde
ben de baktım onların baktığı gömleğime
mavi gökyüzüydü sanki, mavi gömleğim
mor yıldızlar dağılmış üstüne...
artık şaşırmadım,
gülerek bakıyordu annem bebeğine
kollarına atıldım.

Hiç yaşlanmadığımı farkeden
Bir tek annem oldu.
Beni görünce
Hasta yatağında,
bütün acılarını unuttu.
Bir başka oluyor,
annelerin mutluluğu.
unutulur mu o bakış ömür boyu
hey benim, acıların panzehiri anam, hey!
o çakır gözleri, bütün acıları boğuyordu.
'neredeydin şimdiye kadar! ' deyip,
Bana, bir tokat bile atmıyordu.

Bir burukluk vardı gözlerinde
Ben dönerken geriye,
Yol boyu...
Sevgilim böğürtlenlerin
Büküktü boynu.
Kim bilir!
Belki bu son görüşleri.
Üzülmeyin canlarım
Artık taze dudaklar öpsün sizi.