Bir bankta oturdum

Bir bankta oturdum yazıyorum ben
Sana deyil kendime kızıyorum ben
Derin bir manaya sızıyorum ben
Öylece kendimce kendi içimde

Güneş yüzümü yakıyor şuan
Çocuklar bana bakıyor şuan
Felek çakmağını çakıyor şuan
Yanıyorum kendimce kendi içimde

Önümde iki sevgili yetmişli yaşta
Aklar kalmış kara yok başta
Bunun rahmeti belli ki aşkta
Anlıyorum kendimce kendi içimde

Oyunlar oynuyor çocuklar burda
Çocuk bu oyunlar kalmıyor burda
Büyü az daha asıl oyun yolda
Görüyorum kendimce kendi içimde

Bir dayı geldi kabanı çekmiş
Herkesin derdi kendine ekmiş
Derdi taşıyan garip yürekmiş
Taşıyorum kendimce kendi içimde

Kalktım da yürüdüm uzun caddeler
Aklımda eskimeyen güzel gaydeler
Îyi gün dostları şimdi nerdeler
Yürüyorum kendimce kendi içimde