Bir bahar ikindisi
Uzaklığın, yüceliğin rengine bürünen gök
Yakınlaşır
İstanbul'u arzulamakta
Sevginin,aşkın kızılına dönüşür
Yakınlaşan uzaklıklar
İstanbul hep maşuk tüm kalabalıklara
Fatihlere,Sezailere
En Zariflerine,en Özellerine
Göklere
Bir bahar ikindisi
Meryem kırmızısı aşksız dükkan tabelalarında asılmakta
İnsanların zaaflarıyla
Zaaflar dar ağacı anne şefkatine
Renkler derinliklerinde hırs ipiyle boğulmakta
Bir bahar ikindisi
Kızıl kan toprakta, baba kucaklarında
Betonları üstüne alan çocuklarda
Bazen Suriye'de,bazen Türkistan'da
Hep Filistin'de
Üşüyenleri ölüm ısıtmakta
Bombalar hakikat katili çocukların
Anne olamayan,baba olamayan çocukların
Bir bahar ikindisi işte
Kuşlar dayanamaz bu düşüncelere
Vaveylalarla keserler intihara giden hüznü
Kuşlar doğayı,doğa kadını
Seni hatırlatır
Gönlüme cennet yeşili gözlerin düşer
Canlı yaşlanmayan
Umutlar gözlerinle çoğalır
Konuştukça gözlerin dünya cennet olur tekrardan
(Ocak2014)
Hüseyin Hamza ZaferKayıt Tarihi : 4.6.2014 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!