Ah üstüme üstüme esenim...
Akşamüstülerinde gelişin yangınıma iyi gelirdi.
Keman böceklerinin yorgun cırıltısını bastıran,
yaprak korosuna şef edasıyla eşlik edişin.
Gelişinle savrulurdu içimdeki yalnızlık.
Sessizliğin bile bir ritmi olurdu Seninle.
Yapraklar, keman böcekleri, hatta suskun gökyüzü...
Seninle bir orkestraya dönüşürdü.
Ve ben, yangınıma kulak kesilirdim.
*@demlenmisSiirler*
Sonra susardı her şey
Sen bile, bir gölge gibi çekilirdin.
Yapraklar, keman böcekleri,
hatta içimdeki ses birbirine karışırdı,
sessizlikle yankılanan bir sonrasızlıkta.
Gözlerim, gökyüzünün eksik kalan tonlarına takılırdı.
Eksildikçe ben, renkler tamamlanırdı.
*@demlenmisSiirler*
Gece inerken yangınıma gölge olurdu yıldızlar.
Bir nota gibi düşerdi ay, karanlığın sol anahtarına.
Rüzgar yeniden dönerdi belki, bu kez daha usul, daha içli.
Ve ben, şefkatiyle sarılırdım gecene
bir şiir gibi, eksiklik gibi,
solgun gün batımı gibi uğurlanarak.
01/08/2025
01:08 #Wahran
@demlenmisSiirler
(483)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 23.8.2025 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!