titriyordum bir kemanın tellerinde
bir gece yağmurunda ıslanıyordum
Orhan Veli'nin bir şiiri kulaklarımda
sana yakıştırıyordum dörtlükleri
İstanbul'un vakti çoktan geçmişti
Ayasofya'dan parlıyordu solgun dolunay
bir şişenin son yudumuna sığdırdım seni
kasvet dolu bir şarkı gibi dilimdeydin
seni kim yazmıştı,hey sahipsiz şarkı
dilimi niye parçalıyorsun bilmeliyim
niye her notan beynime acı acı vuruyor
gözyaşlarımı salıyor sakallı yanaklarıma
dudaklarım neden sana dur diyemiyor
neden yanmıyorum yaktığın anlarıma
bir yalan dedim geçtim bomboş yıllarıma
mazimi bir nehire saldım gitti uzaklara
sen,sen nerdesin peki nerelerdesin
hangi kahrolası,hangi yıkılası şehirdesin
hangi gerçek dediğin sahtedesin
bulunduğun yer hangi aşkın mezarlığı
uzak olmadığını bilsem gelirim şimdi
ararım şehir şehir ararım seni
mevsimlerin çiçek dökme vaktinde
belki bir ıslak resimde bulurum
mektuplarında gizlediğin o adresini
postacılara yalvarır sorarım
bulamayacağımı bile bile sorarım
hasretin ateş olur bense yanarım......
Kayıt Tarihi : 28.7.2004 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!