kargalarla arkadaşlığım ayaklarımdaki kar suyunda
kuru gömleğin üstünde kol yerlerinden yırtık ceketim
duman rengi bir kalabalığa teslim kent kendi halinde
yalnızlığı hep yeni öğreniyorumda kalıyor bilincim
sensizlikten öte bir adım ileri gidemiyorum...
akşam balığı çıkardı tablaya gözleri hayata hevesli
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman