Bin Yıllık Çınar
Köründen başlıyorum sabahlara;
İki kirpik arasında gözlerini
Aydınlığa nasıl açtığını merak ediyorum...
Kendi körlüğümden umuda devrilmek adına
Feyz alacağım kendime bu devrilmeleri…
Dirençli aydınlanmayı selamlayan kuşlar gibi
Selamlayacağım bende umudu!
Ömrü binlerce yıla dayanan çınar ağacı gibi
Binlerce yıl yaşayacağım!
Güneş esirgemeyecek ışığını gövdemden,
Yağmurlar bitecek dibinde eteklerimin,
Nehirler akacak iki yanımdan sonsuzluğa
Toprağa, umuda, hayata tutunmanın coşkusuyla…
Tanrılar kutsayacak kutsallıklarıyla beni tepemden aşağı,
Başım göğe erecek!
Çünkü ben bin yıllık çınar,
Umudu selamlayan,
Toprağa, hayata aşk ile tutunan!
Çünkü ben Güney’in Kızı,
Çünkü ben sınırdaki AY!
Kayıt Tarihi : 10.11.2016 10:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çünkü ben bin yıllık çınar,
Umudu selamlayan,
Toprağa, hayata aşk ile tutunan!
Çünkü ben Güney’in Kızı,
Çünkü ben sınırdaki AY!
Ne güzel yazdınız! Aynı duygularla... Daima ümide, sevinçlere... Teşekkür ederim... Ant. +10 puan... İyi günler...
TÜM YORUMLAR (1)