Bin Defa Şiiri - Necdet Cemal Ocak

Bir sıkıntı sarıyor, her gece beklerken uykuyu.
Şöyle göğsümün derinliklerinden, boğazıma doğru.
Sanki köşe kapmaca oynar gibi, karıncalar beynimde,
Bir başkalık, bir uyuşukluk hissediyorum benliğimde.

Işıklar az geliyor biri daha, derken öbürü.
Lakin aydınlanmıyor, kör olası oda hep karanlık.
Bir de takılmaz mı kafama gençlik, düşünürken dünü.
Elde değil lanet olsun dememek, kahrolası yalnızlık.

Artık şikâyetçi değilim, alıştım nasılsa bu hayata.
Sıkıntı veriyor sahte dostlar, çözemiyorum düğümü.
Yazıyorum, bazen hükmedemeden gözyaşlarıma.
Sen bilmezsin güzelim, her gece bin defa öldüğümü.

21.8.1986/İstanbul