Bilyim Dönmeyeceğini.. Şiiri - Suat Tutak

BİLEYİM DÖNMEYECEĞİNİ...

Bilmezdim önceleri...Tatmamıştım
Sevginin böylesine acı verdiğini,
Seninle öğrendim acı çekmeyi,
Tanıdım, sabaha zor varan
Uzun geceleri... Dost oldum
“Sevgiler, acıyla bitmemeli..” derdin,
O acıyı, sen bana verdin..
Bırak artık konuşmayı, sus
Masal okuma bana, aşktan yana..
Görmüyor musun?
Her sözün acı veriyor,
Bu garip cana...
Gideceksen durma, hadi git
Hiç değilse, bir kez yaşat acıyı...
Sözlerinle, her kez öldürme.
Git... ne olur, git artık.
Ardına bakmadan, uzaklaş gözümden.
Bileyim artık, dönmeyeceğini..
Soldur umutlarımı.
Karanlıklarda bırakma günlerimi.

Suat TUTAK
18.02. 1975

OĞLUM
TANER’İN DOĞUŞU...

Tan vakti bir oğul verdi Allah
Hamdolsun, bil ki çok mutluyum
Tan vakti doğan askerdi o..
“TANER” koydum adını

Mart ayının on ikinci günü sabah
Hayata merhaba dedi
Bin dokuz yüz yetmiş beş yılının
En güzel hediyesiydi bu...

Sarıp sarmaladılar onu
Kucağıma verdiler
Yaşama bir gülüşü vardı,
Onu görenler, çok sevdiler...

Sessiz, gürültüsüzdü hep
Fazla yaramazlık yapmazdı
Ailemizde sevgiyle yer aldı..
Büyüdükçe, daha sevecen oldu.
Suat TUTAK
14.03.1975

ÖZLEME BİR SON VERSE..

Duyan olsa, bilen olsa
Şu halimi bilen olsa
Yar yoluna güller ektim
Kıymetimi bilen olsa

Gelen çile senden olsa
Çileler o yardan gelse
Nice yüz yıl ömrüm olsa
Gelen çile senden gelse

Yarim bir gün çıkıp gelse
Çektiğim çileyi görse
Verdiği acıyı bilse
İşte geldim sana dese

O gün hayal gerçek olsa
Tüm çileler sona erse
Sevgilerle geldim dese
Özlemlere bir son verse

Suat TUTAK
10.05.1975