Hiç mutluyken bir satır bile karalayamadım
“Mutluyum, seviyorum, seviliyorum” demeyi hiç bilemedim
Ya da şiir yazmak, aşk yarası alan gönüller içindi
Bu yüzden gülerken hiç kağıt kalem almadım elime, oturup yazmadım
Ama bir dakika şimdi hatırlıyorum
Ben şu hayatta hiç mutlu olamadım ki
Ya seven kalpler yalancı çıktı ya da hiç sevilmedim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla