Bilmez
Ayrılık acısı içimde bir köz
Yakar kendisini, sönmeyi bilmez
Labirentler gibi bırakıp da iz
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.
Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez
Hep onun yüzünden, şu garip halim
Kalmadı ömrümde, başka melalim
Yüreğimde bir aşk, yakarak zalim
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.
Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez
Sesinden başka ses, duymaz sağırdım
Geceler yetmedi, gündüz bağırdım
Haykırdım, ağladım, onu çağırdım
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.
Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez
Gördüğüm tek oydu, gözbebeğimdi
Gülüm, bülbülümdü, kelebeğimdi
Aşkım ışığıydı, o meleğimdi
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.
Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez
Ne su içer gönlüm, ne sevda çeker
Yangına aşıktır, ne yapsın kader
Bu nasıl gidiştir, ölmekten beter
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.
Kayıt Tarihi : 10.9.2008 09:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakar kendisini, sönmeyi bilmez
Labirentler gibi bırakıp da iz
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.
Tebrikler kaleminiz daim olsun.
Yangına aşıktır, ne yapsın kader
Bu nasıl gidiştir, gitmekten beter
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.
Ayrılıklar gerçekten kötüdür sizde harika bir şekilde anlatmışsınız şiirinizde umuyorum ki yanlış yaptığını anlayıp geri döner, yüreğinize sağlık Saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)