Hiç kimse bilmeyecek Senliğimi,
Sana varan ayak seslerimi.
Sende atan kalbimi,
Dolan yüreğimi,
Hiç kimse bilmeyecek seni sevdiğimi.
Bozkırlara çıkacağım ilkbaharla.
Papatyalarla paylaşacağım,
hatta
kelebeklere anlatacağım seni.
Islak çimlerde yuvarlanacağım içimde sen.
Hiç kimse bilmeyecek seninle seviştiğimi.
Başımı öne eğmeyeceğim artık.
İçimi burkmayacak,
acıtmayacağım ciğerimi.
Örneğin,
kabusla uyanmayacağım geceleri.
Hiç kimse bilmeyecek rüyamdaki seni.
Sen bile,
Sen bile geçemeyeceksin hissetmekten öteye.
Çözemeyeceksin,
Acabaların hiç bitmeyecek.
Doğru değil belki,
Ama
hiç kimse bilmeyecek sendeki beni.
M.ÖZGÖREN
Murat Özgören
Kayıt Tarihi : 5.4.2019 15:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Özgören](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/05/bilmeyecek-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!