Bilirsin Şiiri - Kasım Kobakçı

Ulusal devlet çürüyor,
İşler yolunda gidiyor,
Servet ve mal da seni kapsıyor,
Bilirsin, payları konusunda endişelenen çok.

Gelen ağam, giden paşam devridir,
Dadaloğlu Avşarların bilgesidir,
Söze gelince isyan ruhludur,
Bilirsin, isyan edenler kan dökücüdür.

Köroğlu'ndan Kozanoğlu'na,
Adlarının bir sembol olmadığını söylersin,
Şerefini söyle cesur olanın,
Bilirsin, diğer adı kahraman.

İdealistler okuryazar sınıftan,
Kırk anlam çıkarırlar resimden,
Birbirlerini tanırlar isimden,
Bilirsin, konuyu çözüp çöpe atabilirler.

Bir yerde geri kalmışsa fikir arayışı,
Okunup yazılmışsa bütün dertler,
Aynı değerdeyse coşku ve gönül kırma,
Bilirsin, yıkıcıdır fitne ve yozlaşma.

Kitap okuyanlar asla yorulmaz,
Okumayan yeni beceri kazanamaz,
İdealizm dış dünyaya uzanamaz,
Bilirsin, kaybederler geçerliliklerini.

Yürek yakar, ateş acıtır,
Yaralar, bereler yayılır,
Ağlayan dil tadı kaçırır,
Bilirsin ozan Arif, derdim çoktur.

Su dökemez kimse eline,
Başka türlü anılır Ahi Evran bilge,
Doldurur dilini dünya seninkiyle,
Bilirsin, acı çeker konuşanlar.

Yeter artık uyuyanlar uyansın,
Beni önemseyen tek sensin,
Kalbime sahip olan minyon kadınsın,
Bilirsin, karganın sesi tiz olur.

Farklı olan beden dokusu,
Aldatıcı çürük yumurta kokusu,
Akılsız rütbelinin takısı,
Bilirsin, eğer başlangıçta gücün olsaydı.

Hadi geri dönelim devrimlere,
Hadi yakalım bir sigara,
Simsiyahtı o zamanlar sakalım,
Bilirsin, zorunluydu günlük sakal tıraşı.