Bilirmisin Köylü Şiiri - Güven Sabuncuoğlu

Bilirmisin köylü!
Ne mutlusun sen,her gün her zaman
Uzaksın hep,uzak kalırsın; bütün günahlardan
Ben pis şehirliyim,yanından bile geçemem hayırdan
Bakarımda başımı kaldırır şöyle ağrıdan
Bir ev görürüm,bir tarla altından

Adam olmak için burada!
Büyük olmalı ceplerin,hiç boşalmamacasına
Sonra kibar dilin,yakın olmalı söz sanatına
Çatal bıçak tutmak ister,doyulmayan sofralarda
Üstün başın modaya uymalı sokaklarda
Kaldı ki değerin artmalı,insanlar arasında

Bilirmisin köylü!
Köy dediğin bizimdir
Ama şehir itlerindir
Her tarafta zalimler bilenir
Acıdan,öfkeden,zulmden beslenir
Girdap gibi batarsın korku tarlasına
Mezarın bile senin değildir...