Bilinmezliğin Sonu Şiiri - Büşra Yılmaz 2

Yorulmuşluğum kaldı seni sevmenin ardından elimde.
Hata değildi
AMA
Gurur da duyamadım seni sevmekten hiçbir zaman.
Hala bilmiyorum gözyaşlarım neden akıyor
Neden apansız bir sorusun aklımda
Oysa devlet meselesi olmadın
Ya da üzerinde tartışılan görüş
Boğamayacağım hislerimi romantizm denilen illete.
Gerçek bir hissi nasıl duyumsadığım önemli olan.
Birbirine dolanmış bir yumak halindesin
Ucuna gelecek kadar çözemedim henüz.

Senden geçtiysem de
Sevdiğin şeyleri silemeyişim hatrımdan aklımdan
Bilmiyorum korkuyorum
Gittikçe sana benziyor olmaktan

Kendimi inandırmaya çalışıyorum
Yalancı hislerle kendimi aldattığıma
VE SEN
Hiçbir zaman sevdiğim adam olmadın.
Gittikçe saçmalıyorum
Yazarken unuturum seni diye
Satırları uzatıyorum
Sanki ne kadar uzasa o kadar uzaklaşacağım senden
Sanki iki gönül arasındaki mesafe
Şiirlerle ölçüşebilirmiş gibi

İçimdeki devrimi fitilleyecek olan şey neredeyse
Gelsin bulsun ve
Başlatsın kaçınılmaz sonumu.
Sarsaklayarak ve yalpalayarak sürünmektense
Belki bir direnişe ilham olur ismim.