Senin bana bıraktığın hatıralar,
Ve içimde kalmış tüm yaşantılar,
Beynimin içinde yankılanan seslerin,
Birden çıktı yuvasından yeni doğmuş bir bebek gibi.
Bilmiyorum kendimi ne dediğimi,
Belki de neleri anlayabildiğimi,
Kimi seviyorum? Kimi düşünüyorum?
Artık bendeki kafa bana ait değil sanki.
Saçmalığın daniskası mı bu yaşadığım?
Belki de olabilecek en düzgün yaşayış.
Olacağı belliydi de olacağa mı vardı?
Yoksa olacağı olacağa ben mi getirdim?
Anlayamıyorum artık aklımın derinliklerini,
Düşündüğümü düşünmekten korkar oldum.
Yasak elmanın zehri mi benimki,
Yoksa çürümüş bir elmanın ta kendisi mi?
Kayıt Tarihi : 17.5.2024 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!