Masum gözlerimin akan yaşları,
Bir el tarafından silinmez oldu.
Atan attı ama bunca taşları,
Günahsızlığımda bilinmez oldu.
Sevilenler mutsuz, sevenler mutsuz,
Kollar hasret dolu, kalpler umutsuz,
Gurbet el vermiyor yollar hudutsuz,
Aylar, yıllar geçti gelinmez oldu.
Utansam yeridir şairliğimden,
Kalemim anlamaz oldu dilimden,
Dağlar, taşlar anladı da halimden,
İnsan geçinenler esinmez oldu.
Ne dostta vefa var ne nazlı yarda,
Bir el uzatan yok dardayım, dar da..
Derdimin çaresi dermanı var da,
Hiç kimse derdime değinmez oldu.
30.06.1975
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 8.9.2014 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!