Bir çığlığın nice katmanlarından oluşur
içindeki ürperti; ışığın sağılmasıdır
kopkoyu karanlıklardan. Tükenir yüzünün
bir yanı, diğer yanını çevirirsin günün
hoyratlıklarında ve isteğin yalçın kayalardır
dönülmeyen ufuklarda. Hayatı en derinde
kavrarsın; gündüz bir armağan gibi açılır
önünde, sen yiterken yalnızlık uçurumlarında.
Bütün bilgilerin yoğunlaşır; bir titreme süresince
yeni bilgilere gebedir hala, insanların çoktandır
türkülediği ve sınırlı imkanlarla. Arınır duyguların
sıkça yinelenen bu dile gelmez masalda. Daha
ötesi kapalı bildik duyarlıklara.
22/12/2003
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 22.12.2003 07:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!