İnsanın yaşamın içinde yaşadığı en büyük trajedisi bir usu olduğu halde geç uslanma tecrübesidir.
Çocukluğu ahlaklı insan olma eğitim ve öğretim süreci ile başlamamış ve geçirmemiş, gençliğini, orta yaşını uslanmadan pas geçmek zorunda kalan her insanın yaşlılığı pişmanlık dönemi olarak geçer.
Çünkü us sahibi olmak ayrı bir durum, uslanmış kararlar alarak yaşamak başka bir durumdur.
Her kararımız sadece kendimizi etkilemez.
Bir arada yaşıyoruz ve verdiğimiz her karar, kendimiz kadar tanımadığımız insanları, diğer canlıların yaşamını, dünyanın düzenini ve tabiatı etkiliyor.
Bilgi ve meslek sahibi olmadan her insana okullarda örnek olarak yanlı savaş tarihi yerine ahlaklı insan olma dersi verilmiş olsaydı bugün insanlık çok daha farklı bir noktada olabilirdi.
Çünkü insan ahlak olmadan her bilgiyi kötüye kullanabilecek bir canlıdır.
Ahlaken eğitilmemiş insanlara bilgi yüklemek bir felakettir.
Dünya bugün ahlaken eğitilmemiş insanların verdiği kararlar ve işbirlikçi çabalar yüzünden cehenneme dönmüş durumdadır.
Bilgisini insanlık yararı yerine daha fazla paraya satan meslek ahlakı çürümüştür.
Doğruyu bildiği hakde daha fazla kazanmayı doğrunun yerine koyan yobaz anlayış ile insanlık yol alamaz.
Bilgi ahlaklı üretimin, ahlaklı ticaretin, ahlaklı yönetimin, ahlaklı yaşamın aracı olabilir. Köşe dönmenin aracı olarak kullanılan bilgi kötülük üretir.
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 16.8.2024 02:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ninem;
"Unu kalmayan un, tuzu kalmayan tuz
Közü kalmayan
Köz alır, komşu komşunun külüne muhtaçtır"
Derdi!
Şimdi mi!
"Açık bulduğu her delikten sızmaya çalışan hırsızlar yetişti, ülkemde!"
O delik,
Özenle bırakılıyor hem de!
Kitabına uydurularak,
"Ticari Sır" kılıfıyla!
Yazıklar olsun yetimin hakkını
Kimsesizin rızkını yiyenlere!
Kamu malını,
Parasını gözünü kırpmadan el koyanlara
Ona, buna dağıtanlara yazıklar olsun!
Bu ahlaksızlığı bulaşıcı hastalık gibi yayanlar Allah'ından bulsun!
TÜM YORUMLAR (1)