Düşüncelerim yılan ısırmışcasına,
Tüm benliğimi zehirledi.
Şimdilerde ben bir doktora,
Avazım çıktığı kadar imdat!
Diye seslenmeliyim.
Suçsuzum dedim, kimse inanmadı.
Ben yapmadım dedim, şikâyet ettiler.
Sabıkam da vardı, bütün suç ben de kaldı.
Hâkim bey hiç inanmadı, bana kızıp bağırdı.
Korktum, kendimi bile, savunamadım.
Hüznümün çığlıklarıyla beraber,
Saatler ilerleyip geceye dem vurdu.
Saat gecenin dördü olmuştu,
Gözlerim uykuya hasret çırpınıyordu.
Yatağım yalnızlıktan buz gibi olmuş.
Beni bekliyordu…
Bugün güneş, sanki benim için doğuyor.
Karanlığıma elveda dercesine, ışık veriyor.
Kuşlar şakırken, kulağıma mutluluk şarkısı söylüyor.
Dikeceğim çiçekler, gönlüme sonsuz umut veriyor.
Toprak Ana! Sanki mutluluğun, bende gizli diyor.
Küçükken oyuncağım çalınacak diye,
Korkar oyuncağımı bırakmazdım.
Zindan karanlıklar da kalınca korkardım.
Büyüdükçe, korkmayı bir kenara bıraktım.
Ayakta kalma savaşlarım vardı.
Ben Beni
Gezin, tozun, amma!
Kendinizi kaybetmeyin.
Kaybederseniz kendinizi,
İnanın ki bir daha bulmak!
Güzel güle, karşıdan bakarlar
Fırsatını bulunca da,
Dalından, hiç düşünmeden koparırlar
Solunca da bir tarafa fırlatırlar…
Aynı derdin ortağıyız biz
Yasak aşkın kurbanıyız biz
Hor görüp de anlamayanlar
Aşkımızdan vazgeçmeyiz biz
Of bize karışmasanız siz
Bedenim, değil!
Ruhum, tecavüze uğradı.
Bedenim, değil!
Ruhum, dövüldü.
Param, pulum, değil!
Saadetim, çalındı.
Kadın: Mutluluk senaryosu,
Oynamaya, karar verdi.
Adama, sordu.
Beni, seviyor musun?
Adam: Evet dedi.
Beni, mutlu edecek misin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!