Desem ki bu mukaddime,
Her halimi bilen Sensin!
Tarif etmek ne haddime,
Ahvalimi gören Sensin!
Her şeyimi bilen Sensin!
Yüreğime közün düştü,
Dileğime sözün düştü,
Ruh özüme özün düştü,
Ahvalimi gören Sensin!
Her şeyimi bilen Sensin!
Hayattayken öldür ben’i,
Al yanına güldür beni…
Maksuduma erdir beni,
Ahvalimi gören Sensin!
Her şeyimi bilen Sensin!
Dilimdeki heceleri,
Güne döndür geceleri!
Beynimdeki hücreleri,
Ahvalimi gören Sensin!
Her şeyimi bilen Sensin!
Anı bilir kulun aklı,
Sonrasına kul yasaklı…
Diyemem ki gizli, saklı
Ahvalimi gören Sensin!
Her şeyimi bilen Sensin!
Fikrettikçe koşar içim,
Zikrettikçe coşar içim,
Şükrettikçe taşar içim,
Ahvalimi gören Sensin!
Her şeyimi bilen Sensin!
Fani dünya koca bir han,
Hayat denen hep imtihan!
Hak aşkıyla yanar Şahan,
Ahvalimi gören Sensin!
Her şeyimi bilen Sensin!
Kayıt Tarihi : 18.6.2015 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!