Bir garip akşam üstündeyim
Kirli sakalın son deminde
Dur şurdan sakallarımı yıkayım da geleyim
Kurduğum cümleleri irdelemem lazım
Sanki çok önemli bir şeyleri anlatıyormuşum gibi
Korkmak!
Ben çok küçükken başlamıştım seni hayal etmeye
Ta o zamanlarda yemin etmiştim seni bu denli çok sevmeye
Aklım çarpma işlemine ermezken bile
Ben hep senin resmini çizmeye çalışırdım buğulu camlara küçücük ellerimle
Ben en iyi arkadaşımdan öğrendim yalanı,yalan söylemeyi
Çok hünerli sayılmazdın ama itiraf edeyim
Giderken bir aşkı çok güzel becerdin
Yaratıcılıkla ilgili tüm haklarımı hüzünlerden yana kullanmasam ben
Bir damla gözyaşına bile değmezdin
Nice zamandır gözlerim uykuya
Gönlüm sana aç
Yüreğim biçare;yüreğim sana muhtaç
Yine aynı yerdeyim
Yanıbaşımda yine o garip ağaç
Bilmiyorum hangi aydayız?
Ey ruhum sen de tanıyorsun adamı
Ben de yirmi altı tam yıldır..
E sorması ayıp oralarda havalar nasıldır?
Bulutu değil de yağmur sevilir; kabul...
Ama sen yağmuru bulutundan,şiiri şairinden sev!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!