Ben senin bal gözlerinde bu kent'te güneşin batışını sevdim
Sahillerini dövdürürken dalgalarına
Nasıl da acımaksızdı buralar
Ve sen biliyordun
Beni gözlerimden okuyorsun
Ve sen bu kent
Kalabalık bir otoparka parkeder gibi yaşamak;
Hah işte bak orada bir yer var
Biraz eğri büğrü duracak bizim külüstür amma...
Sonra geç bir saatte dönüyorsun oraya
Herkesler gitmiş
Koskoca bi yerde
Aslında sen gideli baya oldu
Yani baya dediğim genç bir insan ömrü kadar
Eğer gider gitmez unuttuysan beni
Yaşanmamış bir gençlik kadar çekeceğin var
Çok kızdım çünkü cam kenarına çoktan oturmuştu adamın biri
Ve ne yazık ki biletimin gücü onu oradan kaldırmaya yetmeyecekti
Cam kenarından bir savaş sonrası geride neler kaldığına bakacaktım sadece
Belki de içinde kalan tek kelime vardı bu şehrin benim için de
Geceydi
Yoldaydım
Kadınların canını yakmak için şiir yazma
Kafiyelerin çok özürlü olur
Şiir yazmadan aşk?
Kulağa pek hoş gelmiyor ama
Olur mu olur...
Küçükce bir odadayım istanbul'un sağ yanında
Rüzgarın biri perdeyi ipini koparmış uçurtma gibi serserice dışarı salmakta
Yarım yamalak mutfak tezgahında duran bardak
Artık sendelemeye dayanamamakta
'Şangır'
Yerlere saçılan irili ufaklı cam parçaları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!