İncecik bir gülüş -çizgiden-
Gözlerinde
Yeşilden…
Melekler mi yokmuş?
Hepsi birer rüya mıymış?
Kimse beni inandıramaz
Pek işine karışmak istemem ama
Eski soyadın sana daha çok yakışıyordu
Onca zamandan sonra
Bana garip bir sızı kaldı
Bir de bişeyler çiziktirebilme telaşı
Adamdan sayarsan titremesi yüreğimin yağmur yağarken
Farklı oluyor
Farkı oluyor yalnız zamanın
Git bir yüzünü yıka da gel istersen
Yüzündeki hüznün dağılsın
Hem tek ayrılan biz değiliz ki
Sadece bize özgü ağıtlar yazılsın
Sonunda böyle beter olacağımı bile bile çok sevdim ya ben
Bilmem artık bana ne ad takılsın!
Bütün duygularım ağır yaralı
Hatta evli ve de çocuklu...
Şubat 2001
Otobüs kokuyor yollar
Ve karanlıklara bürünmüş yüzüm
Gökyüzüne bakıyorum
Hani bulutlar el verirse bi yıldız görücem
Sonra o kaymaya başlayacak
Ve sonra ben dilek tutacağım:
Seni sevmek
Çok eskiden çektirdiğin bir fotoğrafa bakıp
Ne kadar da komikmişim diye gülümsemek
Sahi ne kadar da çocukmuşuz...
Sana çok uzak bir cam kenarında dışarıdaki yağmurla
İçime acılar,hüzünler çekiyorum
Bu kadar çok hüznün yanında en iyi ne gider...
İnan bilmiyorum
İlk ve son olamamamı anladım
Anladım da
Yeterince aşk ve hüzün katamazsan kelimelerin içine
Onlar bir türlü şiir olmuyor işte...
Kapaklarını açıp hepsine tek tek acı doldurdum harflerimin
Sen olmadan gözyaşı denen şey eksik olmuyor bende...
Hayatında 'ben bunu haketmedim' dediğin kadar
çok aşıksın sen insanoğlu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!