Bilal Esen Şiirleri - Şair Bilal Esen

Güneş bakışlım
Deniz dalgalım
Saçlar kınalım
Hadi gelsene.
Kimse görmeden, laf söz olmadan, sabrım taşmadan
Gel.

Görmesen bir saat beni arardın
Bu sesiz haline alışamadım
Bakışınla yakar beni sarardın
Yalan sözlerine alışamadım

Hasretin çekmekten yaralar aldım

ALLAH’A Dua
Kuluna her türlü nimeti verdin
Yoldan sapmayana cenneti verdin
Helal mala ışık yakarım dedin
Deniz fenerini söndür YARABBİ.

Gönül deryasında her dem yüzerim
Dalgalar yolumu vermiyor balam
Sevda imbiğinden aşkı süzerim
Yürek başkasını sevmiyor balam.

Seher vakti çıktım dağlar başına

Boş vermek varken
Söz vermek senin neyine!
Olgun meyve dururken
Ne bakarsın feriğe.!
Sonu hüsranla bittiyse bu sevdanın
Sende değil günah,

Arzumda bir ses var ölmeden duymak
Kulağın duymayan hevesi oldu
Babacığım sözü kulakta tatmak
Hasretim özlemim beklentim oldu

Doğunca mutluluk geldi evime

Terk etmek bu kadar basitse eğer
Çözdüm bağlarını bıraktım gitsin
Sen kadar kimseye vermedim değer
Caydıysan sözünden bileyim bitsin.

Ayrılık çanları çaldığı anda

Mehtap deniz ve sahil
Yakamoz ışıltıları göz bebeklerinde
aşka davetti sanki rüzgarın ılık esintileri.
parmaklar hiç keşfedilmemiş
ülkeler arıyor gibiydi,
kadife tendi yürek atışlarına hız veren ve

Ben seni koşulsuz sevdim gönülden
Gönlüme izinsiz aktın çeşminaz
Kaygısız sualsiz sevdim yürekten
Yüreğimi izinsiz yaktın çeşminaz.

Martılarla yolladım sevda dolu selamı
İçine hasret koydum yar aldın mı bilemem
Dinle bak anlatayım dilimdeki kelamı
Haktan diledim seni neden vermez bilemem.

Ümitlerim kurudu lalezarın bağında