Sevgi yardımlaşmayı gerektirmez ama yardımlaşma sevgi gerektirir.
Kimseye minnet etmeyen kişi zalimleşir.
Sürekli kendini kanıtlama çabası zayıf bir karakterin habercisidir.
Uzatma elini
Ama unutma da beni ne olur
Öyle bir git ki
Vedasız sarılmadan
Uyutmadan gece hilalini
Mehtaba tekrar vurulmadan
Güneşi gömdüler bir gün
Işıksız kaldım
Goğümü deldiler
Ağladım
Eylül yağmuruydu
Sen sandım.
Sıradan bir Antalya sabahında
Gümüşten bir tebessüm eşliğinde
Merhaba dedik gökyüzüne aldırmadan
Nereden bilecektik ki bu rüya
Bu kadar erken bitecek
Boşalacak saganakları ayrılığın
Ah nasıl da söyleyiverdin elemlerimi
Senin bu tok sözlüğün yok mu
Ayrılır dar bir sapakda yolumuz
Düşmez mecralarıma senin
Göğünde ağan aşk yıldızı
Kucağında tonton bir ninenin
13 aylık biri öteki 92 kış saymış
İkisinin de altı bezli
İkisi de mamayla besleniyor
Muhtaç bakıma çaresi yok
İkisi de pek cümle kuramıyor
Sana değil bu özlem
Bu sözler
Bu mısralar
Sana değil sensizliğe bu şiir
Beni,sen değil sensizlik şair yaptı
Seninle değil sensizlikle uçuşan yüreğim
İnsanlarımı tukettim
Şimdi yeni bir kentte
Yeni bir hikayede
Beni sevmeyecek
Yeni insanlarla tanışmak lazım
Tüm sevilmeyecek ozlelliklerimle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!