Bil ki! Bi yerlerde. (1)

Dostluk, güzellik, aşk, sevda ve sevgi kavramlarının sözlük anlamlarını değiştirmek mümkün olsaydı hiç tereddütsüz ben senin isminle değiştirmek isterdim... Gülücüklerin takılıyor hayat okyanusundan bıraktığın ağlara... Kucaklar dolusu... Uzaklıkları yakın edersin ayrılığa inat!

Gözlerin gece, saçların rüzgâr; hesabı yapılmaz mesafelerle ayların... Kış ortasında getirirsin gülüşünle baharı... Aylar, saatteki yelkovan, seninle yakalar uzayan sabahları...

Hüzünleri kurutursun sayfalar arasında, kaçıncı sayfada olduklarını asla bilmez kimse... Her şey benim hoşlandığım gibi olsun gerisi beni ilgilendirmez diyenlerden değilsin sen...
Sana bir kalp gönderiyorum. Önce o kalbi aç. İşte o zaman anlayacaksın neden kelebeklerin hayran olduğunu ve neden kar tanelerinin kutsal olduğunu. Minik bir bahçe var en derinlerinde. İçine girildiğinde koca bir dünya barındırdığını gördün mü bu minik bahçenin. Şaşırtırcasına. Bahçenin içinde onlarca gül. Kelebekler bile hayran kalır, özgürlüğünün önemini o zaman anlarcasına.
Arılar bir çiçeğin diğerine olan sevgisini anlatmasını kıskanırcasına minik bir bahçe. Herkes ortak olmak isteyecek yüce ağacın dalındaki yaprakların yeşiline. Gökyüzüne bakıldığında bu minik bahçeden sevginin saflığını, doğallığını bir başka bulur insan. Kuşlar, çiçekler, kelebekler senin elinin değdiği bu şirin bahçede.
Arılar çiçeklere, gül bülbüle anlatacak sevgisini herkesin gözleri önünde. Şelaleler kucaklar dağları sende var olan sevgiyle. Kardelenler bir başka açar sendeki sevgi ile bu bahçede. Güneşle kar tanelerinin dansı ve âşık olması şelaleye, bulutların gökkuşağına sarılması, rüzgârlarla olan kovalaması;
Belki de balıkların valsı olacak sevgi hep görünerek farklı koşullarda.
İlerle devam et. İşte karşında o bahçenin sahibesi. Ellerini açmış kucaklamak isteyen kanatlı bir melek misali oradasın. Sevginin karşılığı ve kıskanılan sevdalarsın sen.
Sevmek...
İstemek…
Hayal etmek…
İnanmak…
Bu duygulara sahip olansın.
Olmayacak şey yoktur! Bu hayatta senin için...