Bikem Kıran Şiirleri - Şair Bikem Kıran

Ay ışığı
Kadehte yakamoz
Gece düşleri
Dönen plaklar
İç çekerdi üç beş anı
Bir fotoğraf karesinde

Burnumda taze açmış bir mimoza kokusu
Saçlarımda inceden âsûde gezen rüzgâr
Ilık bir sabahı düşler dururum
Taş sokaklar boyunca sükûnla yürüdüğüm

Dar bir kafesin kapısını,
Göğsümü vurarak açamazdım.

Susuyoruz ya birlikte ekseriyetle
Yarım kalmış cümlemize bir virgül düşüyoruz
Usul bir nehir akıyor aramızdan zamanı durup
Yerle yeksan yerimize su serpiyoruz
Sükûtumuzda nefes alan sözcükler var
Sığ yüzünü döndüğümüz yaşamımızdan

Yüzün, inceden bir fasıldı akşam safalarında.

Hafif esen bir yel alır
Fırtınanın yumruğuyla sökemediğini
Bundandır direnen koca tufana
Bırakır bir melteme inatçı eteğini

Ben varım, sen yoksun
Sen varsın, ben
Bir boşluğu ağırlıyoruz mütemadiyen
Yan yana dizili odalarımızda

Aynı eşikten

Saklamak için yüzünde kırılanı,
Usulca başını önüne eğdi.

Ve bir gün
Nasıl başlamışsa
Nasıl büyümüşse
Nasıl köklenmişse en derine, bir orman gibi
O yerleşik
Tutunmuş

Ben şimdi okunmamış bir mektup gibi,
Katlayıp maziyi kenara koydum.