İnsan sıkışır dört duvar arasında.
Çâresiz kalır, daralma olur ruhunda.
Der, rahat yok bana bu dünyada,
Kimse acımıyor, hâlimiz hiç yok akıllarında !
Çırpınır BİÇÂRE yüreği, ruhu insanın.
Bir an kesilir umudun, çıkar aklın.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta