05.12.1979 / İstanbul
Bu gece
sessizliğin ortasından feryat figan bir yalnızlık geçti,
Ömrü boyunca içine attığı haykırışların sesi duyuluyordu adeta.
Bir adam vardı
çilekeş, ruhen yorgun ama hâlâ umutla yürüyen..
Yüreğindeki yükten kurtulmaya çalışan,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta